Drzewo musi rosnąć kilkadziesiąt lat, zanim osiągnie rozmiary pozwalające na wykorzystanie go w celach przemysłowych. Dlatego z odpadów, powstałych podczas obróbki drewna w tartaku takich jak trociny, wióry, gałęzie drzew oraz paździerzy wytwarzane są materiały drewnopochodne.

 Materiały drewnopochodne to:

sklejka - materiał drewnopochodny o bardzo szerokim zastosowaniu. Jest to płyta sklejona z nieparzystej liczby cienkich arkuszy drewna – forniru (pozyskiwanych w procesie obwodowego łuszczenia kłody drewna). Arkusze są tak ułożone by włókna jednej warstwy krzyżowały się z włóknami warstw sąsiednich. Dzięki temu sklejka jest odporna na wilgoć i nie zmienia pod jej wpływem ani wymiarów ani kształtu.

płyty wiórowe są wykonane z wiórów drzewnych o określonych wymiarach, spajanych klejem pod ciśnieniem.

płyty pilśniowe powstają ze spilśnionych, czyli splątanych ze sobą włókien drzewnych i roślinnych (np. lnu, konopi) sprasowanych pod wysokim ciśnieniem. Wyróżniane są płyty pilśniowe niskiej gęstości, średniej gęstości oraz wysokiej gęstości (HDF)

 Zalety materiałów drewnopochodnych:

• są odporne na działanie grzybów i owadów
• płyty mają dużą powierzchnię, którą można ekonomicznie wykorzystać
• są tańsze od drewna
•  mają dobre właściwości izolacyjne
• nie pękają, nie mają sęków i innych wad drewna nie pękają, nie mają sęków i innych wad drewna,

Wady materiałów drewnopochodnych:

• łatwopalność
• większa masa, niż drewna, ze względu na sprasowanie i nasycenie klejami i żywicami,
• emisja rozpuszczalników. Dzięki swoim zaletom materiały drewnopochodne znalazły szerokie zastosowanie w:
•  przemyśle meblarskim, wykonuje się z nich np. szafy, biurka, regały, blaty stołów,
• budownictwie, wykorzystuje się np. do obkładania (obijania) konstrukcji ścian i dachu, wykonywania szalunków budynków oraz ich izolacji, a także podłóg.