noscript-img
wstecz
UONET+
Microsoft Teams
Office 365

klasa 6
Artykuł dodano dn. 24.03.2020 r. | autor: admin


Bezpieczne wakacje
zobacz
Drukowanie 3d
zobacz
Nowoczesny świat techniki
zobacz
Sekrety mechatroniki
zobacz
Elementy elektroniki - lutownica (lab. przyszłości)
zobacz
TECHNIKA W NAJBLIŻSZYM OTOCZENIU
Nowoczesny sprzęt na co dzień - komputer
zobacz
Budowa i zasada działania sprzętu domowego.
zobacz
Obsługa domowych urządzeń AGD
zobacz
Obwody elektryczne
zobacz
Elektrownie konwencjonalne i niekonwencjonalne
zobacz
Jak powstaje prąd?
zobacz
Jak działają inteligentne domy
zobacz
Instalacje w mieszkaniu
zobacz
Skąd się bierze woda w kranie?
zobacz
Piękne wnętrze – wykonujemy makietę pokoju
zobacz
Rzut poziomy mieszkania - meble
zobacz
Rzut poziomy mieszkania - projekt
zobacz
W pokoju nastolatka.
zobacz
Dom bez tajemnic
zobacz
Projektujemy osiedle idealne.
zobacz
Na osiedlu
zobacz
RYSUNEK TECHNICZNY
Przekroje brył.
zobacz
Rzuty aksonometryczne - izometria
zobacz
Rzuty aksonometryczne - dimetria ukośna
zobacz
Rzuty prostokątne
zobacz
Rysunek techniczny
X

ZASADY SPORZĄDZANIA RYSUNKU TECHNICZNEGO:

  1. Rysunek wykonujemy ołówkiem przy użyciu przyborów kreślarskich (linijka, ekierka, cyrkiel itd.);
  2. Zarys przedmiotu (widoczne krawędzie) rysujemy zawsze linią gruba (ołówek B - miękki);
  3. Wszystkie linie wymiarowe, linie pomocnicze i osie symetrii rysujemy linią cienką (ołówek H);
  4. Jeżeli przedmiot ma oś symetrii, to zaczynamy od narysowania tej osi;
  5. Linie wymiarowe kończymy zaczernionymi grotami strzałek; linie te rysujemy w odległości 10 mm od zarysu przedmiotu;
  6. Linie pomocnicze przeciągnięte są ok. 2 mm poza odpowiadające im linie wymiarowe;
  7. Odległość między równoległymi liniami wymiarowymi wynosi 7 mm;
  8. Wszystkie wymiary na rysunku technicznym podajemy w milimetrach, ale bez pisania miana (mm);
  9. Liczby wymiarowe pisane są pismem technicznym, którego wysokość wynosi min. 3,5 mm
  10. Liczby wymiarowe piszemy nad linią wymiarową (patrząc od dołu i od prawej strony) i w połowie jej długości, około l mm nad linią;
  11. Nie podajemy wymiarów oczywistych, tj. takich, które można obliczyć;
  12. Wymiary na rysunku nie mogą się powtarzać oraz nie mogą się krzyżować;
  13. Wymiarowanie rozpoczynamy od podawania wymiarów najmniejszych;
  14. Nie zamyka się również łańcucha wymiarowego;
  15. Środek otworu podaje się dwoma wymiarami;
  16. Średnice otworów do 10 mm podaje się na zewnątrz otworu (strzałki skierowane do środka otworu), a powyżej 10 mm wewnątrz otworu (strzałki skierowane na zewnątrz środka otworu);
  17. Grubość przedmiotu podaje się literą „x”, średnicę Ø(fi), a promień „R”;
  18. Osie otworów do 12 mm zaznacza się liniami ciągłymi cienkimi, a powyżej 12 mm liniami punktowanymi cienkimi;
  19. Rysunek po z wymiarowaniu powinien być czytelny;

 

Rysunek techniczny.

W technice jedną z podstawowych form przekazywania informacji (np. między konstruktorem jakiegoś urządzenia a jego wykonawcą) jest rysunek. Rysunek techniczny jest specjalnym rodzajem rysunku wykonywanego według ustalonych zasad i przepisów. Dzięki zwięzłemu i przejrzystemu wyrażaniu kształtów i wymiarów odwzorowywanego przedmiotu rysunek techniczny dokładnie wskazuje jak ma wyglądać ten przedmiot po wykonaniu. Określa on również budowę i zasadę działania różnych maszyn i urządzeń lepiej niż najdoskonalszy opis słowny. Z tych też względów rysunek techniczny stał się powszechnym i niezbędnym środkiem porozumiewania się wszystkich pracowników zatrudnionych w procesie produkcyjnym. Znajomość zasad sporządzania i umiejętność odczytywania rysunku technicznego umożliwia przekazywanie myśli naukowo-technicznej w postaci np. projektu maszyny lub urządzenia.

Zastosowanie linii.

Linia

 

Gruba

 

Cienka
ciągła
kreskowa  
punktowa  
falista  

 

 

Grubość linii należy dobierać w zależności od wielkości rysowanego przedmiotu i stopnia złożoności jego budowy. Wybrana grupa grubości linii (grubych i cienkich) powinna być jednakowa dla wszystkich rysunków wykonanych na jednym arkuszu. Np. jeżeli grubość linii grubej wynosi 0,5 mm, to linia cienka powinna mieć grubość 0,18 mm lub jeżeli linia gruba ma grubość 0,7 mm to linia cienka 0,25 mm.

 

Rodzaj linii

 

Zastosowanie

 

Linia ciągła gruba

 

- widoczne krawędzie i wyraźne zarysy przedmiotów w widokach i przekrojach,
- linie obramowania arkusza,
- zewnętrzny zarys tabliczki rysunkowej,
- krótkie kreski oznaczające końce płaszczyzny przekroju.

Linia ciągła cienka

 

- linie wymiarowe
- pomocnicze linie wymiarowe,
- kreskowanie przekrojów.
- linie odniesienia.

Linia punktowa cienka

 

- osie symetrii
- ślady płaszczyzn symetrii

Linia kreskowa cienka

 

- niewidoczne krawędzie i zarysy przedmiotów

Linia falista cienka

 

- linie urwania i przerwania przedmiotów
- linie ograniczające przekroje cząstkowe

Na rysunku zastosowano różne rodzaje linii zgodnie z ich przeznaczeniem:

  • obramowanie arkusza - linia ciągła gruba,

  • zewnętrzny zarys tabliczki rysunkowej - linia ciągła gruba,

  • widoczne krawędzie przedmiotu - linia ciągła gruba,

  • linie wymiarowe i pomocnicze linie wymiarowe - linia ciągła cienka,

  • kreskowanie przekroju - linia ciągła cienka,

  • osie symetrii - linia punktowa cienka,

  • linia ograniczająca przekrój cząstkowy - linia falista cienka.

Aby rysunek techniczny mógł stanowić podstawę do wykonania jakiegoś przedmiotu nie wystarczy bezbłędne narysowanie go w rzutach prostokątnych. Same rzuty, bowiem informują nas o kształcie przedmiotu i szczegółach jego wyglądu, ale nie mówią nic o jego wielkości. Konieczne zatem jest uzupełnienie takiego rysunku wymiarami danego przedmiotu - czyli zwymiarowanie go.

Wymiarowanie jest to podawanie wymiarów przedmiotów na rysunkach technicznych za pomocą linii, liczb i znaków wymiarowych.

Wymiarowanie jest jedną z najważniejszych czynności związanych ze sporządzeniem rysunku technicznego. Umożliwia ono odczytanie rysunku i wykonanie przedmiotu zgodnie z wymaganiami konstruktora.
Rysunek techniczny będący podstawą wykonania przedmiotu, narysowany bez wymiarów albo z błędami i brakami w zakresie wymiarowania nie ma żadnej wartości.

Ogólne zasady wymiarowania

Ogólne zasady wymiarowania w rysunku technicznym maszynowym dotyczą:

  • linii wymiarowych i pomocniczych linii wymiarowych

  • strzałek wymiarowych

  • liczb wymiarowych

  • znaków wymiarowych

Linie wymiarowe i pomocnicze linie wymiarowe

Linie wymiarowe rysuje się linią ciągłą cienką równolegle do wymiarowanego odcinka w odległości co najmniej 10 mm, zakończone są grotami dotykającymi ostrzem krawędzi przedmiotu, pomocniczych linii wymiarowych lub osi symetrii.
Linie wymiarowe nie mogą się przecinać.

Pomocnicze linie wymiarowe są to linie ciągłe cienkie, będące przedłużeniami linii rysunku. Rysuje się je prostopadle do mierzonego odcinka.
Pomocnicze linie wymiarowe mogą się przecinać.

Strzałki wymiarowe

Prawidłowy kształt grotów przedstawia rysunek (1). Długość grota powinna wynosić 6-8 grubości linii zarysu przedmiotu, lecz nie mniej niż 2,5 mm. Groty powinny być zaczernione. Na szkicach odręcznych dopuszcza się stosowanie grotów niezaczernionych (rys. 2). Długość grotów powinna być jednakowa dla wszystkich wymiarów na rysunku.
Zasadniczo ostrza grotów powinny dotykać od wewnątrz linii, między którymi wymiar podajemy (rys 3).
Przy podawaniu małych wymiarów groty można umieszczać na zewnątrz tych linii, na przedłużeniach linii wymiarowej (rys 4).
Dopuszcza się zastępowanie grotów cienkimi kreskami o długości co najmniej 3,5 mm, nachylonymi pod kątem 45o do linii wymiarowej (rys 5).

Liczby wymiarowe

Na rysunkach technicznych wymiary liniowe (długościowe) podaje się w milimetrach, przy czym oznaczenie "mm" pomija się.

Liczby wymiarowe pisze się nad liniami wymiarowymi w odległości 0,5 - 1,5 mm od nich, mniej więcej na środku (rys.1)
Jeżeli linia wymiarowa jest krótka, to liczbę wymiarową można napisać nad jej przedłużeniem (rys. 2)
Na wszystkich rysunkach wykonanych na jednym arkuszu liczby wymiarowe powinny mieć jednakową wysokość, niezależnie od wielkości rzutów i wartości wymiarów.
Należy unikać umieszczania liczb wymiarowych na liniach zarysu przedmiotu, osiach i liniach kreskowania przekrojów.
Wymiary powinny być tak rozmieszczone, żeby jak najwięcej z nich można było odczytać patrząc na rysunek od dołu lub od prawej strony (rys. 3)

Znaki wymiarowe

Do wymiarowania wielkości średnic i promieni krzywizn stosujemy specjalne znaki wymiarowe.
Średnice wymiarujemy poprzedzając liczbę wymiarową znakiem
Ć (fi).
Promienie łuków wymiarujemy poprzedzając liczbę wymiarową znakiem R. Linię wymiarową prowadzi się od środka łuku i zakańcza się grotem tylko od strony łuku (rys.) Grubość płaskich przedmiotów o nieskomplikowanych kształtach zaznaczamy poprzedzając liczbę wymiarową znakiem x.



Podstawowe zasady wymiarowania

Przystępując do wymiarowania rysunku technicznego należy wczuć się w rolę osoby, która na jego podstawie będzie wykonywać dany przedmiot. Trzeba zadbać o to, aby nie zabrakło żadnego z potrzebnych wymiarów i aby można je było jak najłatwiej odmierzyć na materiale podczas obróbki. Ułatwi to w znacznym stopniu znajomość podstawowych zasad wymiarowania.
Podstawowe zasady wymiarowania w rysunku technicznym dotyczą:

  • stawiania wszystkich wymiarów koniecznych

  • niepowtarzania wymiarów

  • niezamykania łańcuchów wymiarowych

  • pomijania wymiarów oczywistych

 

Zasada wymiarów koniecznych

Zawsze podajemy wymiary gabarytowe (zewnętrzne). Wymiary mniejsze rysujemy bliżej rzutu przedmiotu.
Zawsze podajemy tylko tyle i takich wymiarów które są niezbędne do jednoznacznego określenia wymiarowego przedmiotu.
Każdy wymiar na rysunku powinien dawać się odmierzyć na przedmiocie w czasie wykonywania czynności obróbkowych.

Zasada niepowtarzania wymiarów

Wymiarów nie należy nigdy powtarzać ani na tym samym rzucie, ani na różnych rzutach tego samego przedmiotu.
Każdy wymiar powinien być podany na rysunku tylko raz i to w miejscu, w którym jest on najbardziej zrozumiały, łatwy do odszukania i potrzebny ze względu na przebieg obróbki.

Zasada niezamykania łańcuchów wymiarowych

Łańcuchy wymiarowe stanowią szereg kolejnych wymiarów równoległych (tzw. łańcuchy wymiarowe proste - rys. 1) lub dowlnie skierowanych (tzw. łańcuchy wymiarowe złożone - rys. 2)
W obu rodzajach łańcuchów nie należy wpisywać wszystkich wymiarów, gdyż łańcuch zamknięty zawiera wymiary zbędne wynikające z innych wymiarów. Łańcuchy wymiarowe powinny więc pozostać otwarte, przy czym pomija się wymiar najmniej ważny.

Zasada pomijania wymiarów oczywistych

Pomijanie wymiarów oczywistych dotyczy przede wszystkim wymiarów kątowych, wynoszących 0o lub 90o, tj. odnoszących się do linii wzajemnie równoległych lub prostopadłych.

 

Dokumentacja techniczna
zobacz
Lekcja Organizacyjna. BHP. System oceniania
zobacz